hlunnfara
vb.
ég hlunnfer, hann hlunnfer; hann hlunnfór, við hlunnfórum; hann hefur hlunnfarið
|
|
udtale | | bøjning | | hlunn-fara | | objekt: akkusativ | | snyde, narre, tage ved næsen | | hún sagði að hann hefði hlunnfarið sig í viðskiptum | |
| hun sagde at han havde snydt hende i handlen |
| | hann þóttist hlunnfarinn í launum | |
| han mente at han var blevet snydt med hensyn til sin løn |
|
|