hrífast
vb.
ég hrífst, hann hrífst; hann hreifst, við hrifumst; hann hefur hrifist
|
| |
udtale | | | bøjning | | | mediopassiv | | | blive begejstret, blive fortryllet, blive revet med | | | við hrifumst af ræðunni í veislunni | | |
| | vi var begejstrede for talen til festen |
| | | hún hreifst með honum í aðdáun á listaverkinu | | |
| | hun blev revet med af hans begejstring for kunstværket |
| | | hrífa, v | | | hrífandi, adj |
|