hugleikinn
adj.
hann er hugleikinn, hún er hugleikin, það er hugleikið; hugleikinn - hugleiknari - hugleiknastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | hug-leikinn | | | som betyder meget for nogen, som står ens hjerte nær, som bekymrer sig om | | | fjölskyldan er mér afar hugleikin | | |
| | min familie betyder meget for mig |
|
|