hugstæður
adj.
hann er hugstæður, hún er hugstæð, það er hugstætt; hugstæður - hugstæðari - hugstæðastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | hug-stæður | | | som interesserer én, som man er optaget af, som står ens hjerte nær | | | myndlist hefur alltaf verið mér hugstæð | | |
| | jeg har altid interesseret mig for billedkunst |
|
|