hörmulegur
adj.
hann er hörmulegur, hún er hörmuleg, það er hörmulegt; hörmulegur - hörmulegri - hörmulegastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | hörmu-legur | | | forfærdelig, sørgelig, tragisk | | | barnið ólst upp við hörmulegar aðstæður | | |
| | barnet voksede op under forfærdelige forhold |
| | | hún fórst í hörmulegu slysi | | |
| | hun døde i en tragisk ulykke |
|
|