iðka
vb.
ég iðka, við iðkum; hann iðkaði; hann hefur iðkað
|
| |
udtale | | | bøjning | | | objekt: akkusativ | | | dyrke, udøve, praktisere; | | | gå til (fx en sportsgren) | | | margir skólakrakkar iðka einhverjar íþróttir | | |
| | mange skolebørn dyrker en eller anden form for sport |
| | | hann iðkar bæði söng og gítarleik | | |
| | han går både til sang og guitar, han både synger og spiller guitar |
|
|