innfallinn
adj.
hann er innfallinn, hún er innfallin, það er innfallið; innfallinn - innfallnari - innfallnastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | inn-fallinn | | | (kinnar, varir) | | | indfalden | | | hún var alveg tannlaus með innfallnar kinnar | | |
| | hun havde ingen tænder, og hendes kinder var indfaldne |
|
|