aðframkominn
adj.
hann er aðframkominn, hún er aðframkomin, það er aðframkomið;-+;aðframkominn - aðframkomnari - aðframkomnastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | aðfram-kominn | | | forkommen, kraft(es)løs, medtaget | | | vera aðframkominn af <hungri, þreytu> | | |
| | være kraft(es)løs af <sult; udmattelse> |
|
|