aðframkominn
adj.
hann er aðframkominn, hún er aðframkomin, það er aðframkomið;-+;aðframkominn - aðframkomnari - aðframkomnastur
|
|
udtale | | bøjning | | aðfram-kominn | | forkommen, kraft(es)løs, medtaget | | vera aðframkominn af <hungri, þreytu> | |
| være kraft(es)løs af <sult; udmattelse> |
|
|