afbrigðilegur
adj.
hann er afbrigðilegur, hún er afbrigðileg, það er afbrigðilegt; afbrigðilegur - afbrigðilegri - afbrigðilegastur
|
|
udtale | | bøjning | | afbrigði-legur | | afvigende, unormal, usædvanlig, abnorm | | hann hefur oft sýnt afbrigðilega kynhegðun | |
| han har ofte udvist afvigende seksuel adfærd |
| | veðrið hefur verið afbrigðilegt í vetur sökum hlýinda | |
| vejret har været usædvanligt i vinter på grund af varmen |
|
|