afbrigðilegur
adj.
hann er afbrigðilegur, hún er afbrigðileg, það er afbrigðilegt; afbrigðilegur - afbrigðilegri - afbrigðilegastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | afbrigði-legur | | | afvigende, unormal, usædvanlig, abnorm | | | hann hefur oft sýnt afbrigðilega kynhegðun | | |
| | han har ofte udvist afvigende seksuel adfærd |
| | | veðrið hefur verið afbrigðilegt í vetur sökum hlýinda | | |
| | vejret har været usædvanligt i vinter på grund af varmen |
|
|