langrækinn
adj.
hann er langrækinn, hún er langrækin, það er langrækið; langrækinn - langræknari - langræknastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | lang-rækinn | | | uforsonlig, som bærer nag | | | ég er ekki langrækinn en ég hef aldrei getað litið hann réttu auga eftir þetta | | |
| | jeg bærer ikke nag, men jeg har aldrig kunnet tilgive ham efter det her |
|
|