leiddur
adj.
hann er leiddur, hún er leidd, það er leitt; leiddur - leiddari - leiddastur
|
|
udtale | | beyging | | beyging | | præteritum participium | | vera langt leiddur | |
| 1 | |
| (mjög veikur) | | ikke have langt igen |
| | 2 | |
| (djúpt sokkinn) | | være langt ude (i tovene) | | være kommet langt ud | | være dybt sunket | | hann er langt leiddur í drykkjuskap | |
| han er langt ude i druk |
|
|
| | leiða, v | | 2 leiðast, v |
|