lokast
vb.
hann lokast, við lokumst; hann lokaðist; hann hefur lokast
|
| |
udtale | | | bøjning | | | mediopassiv | | | blive lukket, lukke til, lukke sig (i) | | | margir fjallvegir lokast á veturna | | |
| | mange bjergveje lukker til om vinteren |
| | | dyrnar lokuðust á eftir honum | | |
| | døren lukkede sig (i) efter ham, døren smækkede i efter ham |
| | | loka, v | | | lokaður, adj |
|