meinlegur
adj.
hann er meinlegur, hún er meinleg, það er meinlegt; meinlegur - meinlegri - meinlegastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | mein-legur | | | 1 | | |
| | (háðskur) | | | spydig, spids, skarp | | | hún getur oft verið meinleg í tilsvörum | | |
| | hun er ofte hvas i replikken |
|
| | | 2 | | |
| | (óheppilegur) | | | ufrivilligt morsom, uheldig; | | | tragikomisk | | | meinleg prentvilla var í blaðinu í gær | | |
| | der var var en uheldig trykfejl i avisen i går |
|
|
|