meinlegur
adj.
hann er meinlegur, hún er meinleg, það er meinlegt; meinlegur - meinlegri - meinlegastur
|
|
udtale | | bøjning | | mein-legur | | 1 | |
| (háðskur) | | spydig, spids, skarp | | hún getur oft verið meinleg í tilsvörum | |
| hun er ofte hvas i replikken |
|
| | 2 | |
| (óheppilegur) | | ufrivilligt morsom, uheldig; | | tragikomisk | | meinleg prentvilla var í blaðinu í gær | |
| der var var en uheldig trykfejl i avisen i går |
|
|
|