mennilegur
adj.
hann er mennilegur, hún er mennileg, það er mennilegt; mennilegur - mennilegri - mennilegastur
|
|
udtale | | bøjning | | menni-legur | | mandig, maskulin; | | lovende | | öll voru börn þeirra hin mennilegustu og farnaðist vel | |
| alle deres børn var særdeles lovende, og det gik dem godt |
|
|