aga
vb.
ég aga, við ögum; hann agaði; hann hefur agað
|
|
udtale | | bøjning | | objekt: akkusativ | | disciplinere, kontrollere, opdrage | | kennararnir reyna sífellt að aga nemendur sína | |
| læreren forsøger hele tiden at holde disciplin i klassen |
| | hann þarf að aga vinnubrögð sín betur | |
| han må organisere sit arbejde på en bedre måde |
| | agaður, adj |
|