aldraður
adj.
hann er aldraður, hún er öldruð, það er aldrað; aldraður - aldraðri - aldraðastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | ældre, gammel, aldrende | | | öldruð hjón bjuggu á neðri hæðinni | | |
| | der boede et ældre ægtepar i stueetagen |
| | | málefni aldraðra voru rædd á fundi ríkisstjórnar | | |
| | de ældres forhold blev drøftet på regeringsmødet |
|
|