niðurlægja
vb.
ég niðurlægi, hann niðurlægir; hann niðurlægði; hann hefur niðurlægt
|
|
udtale | | bøjning | | niður-lægja | | objekt: akkusativ | | ydmyge, nedværdige, fornedre | | skemmtiatriðið felst í því að niðurlægja andstæðingana | |
| nummeret går ud på at ydmyge modstanderne |
| | ráðherrar flokksins hafa verið niðurlægðir á opinberum vettvangi | |
| partiets ministre er blev offentligt ydmyget |
| | niðurlægjandi, adj |
|