niðurlægja
vb.
ég niðurlægi, hann niðurlægir; hann niðurlægði; hann hefur niðurlægt
|
| |
udtale | | | bøjning | | | niður-lægja | | | objekt: akkusativ | | | ydmyge, nedværdige, fornedre | | | skemmtiatriðið felst í því að niðurlægja andstæðingana | | |
| | nummeret går ud på at ydmyge modstanderne |
| | | ráðherrar flokksins hafa verið niðurlægðir á opinberum vettvangi | | |
| | partiets ministre er blev offentligt ydmyget |
| | | niðurlægjandi, adj |
|