prófa
vb.
ég prófa, við prófum; hann prófaði; hann hefur prófað
|
|
udtale | | bøjning | | 1 | |
| (gera tilraun) | | objekt: akkusativ | | prøve, forsøge | | prófaðu að hringja aftur | |
| prøv at <ringe op igen> |
| | mér finnst gaman að prófa nýjan mat | |
| jeg synes det er sjovt at prøve ny mad |
|
| | 2 | |
| (um nemanda) | | objekt: akkusativ | | prøve, eksaminere, teste | | hún prófaði 40 nemendur í gær | |
| hun eksaminerede fyrre elever/studerende i går |
|
|
|