prófa
vb.
ég prófa, við prófum; hann prófaði; hann hefur prófað
|
| |
udtale | | | bøjning | | | 1 | | |
| | (gera tilraun) | | | objekt: akkusativ | | | prøve, forsøge | | | prófaðu að hringja aftur | | |
| | prøv at <ringe op igen> |
| | | mér finnst gaman að prófa nýjan mat | | |
| | jeg synes det er sjovt at prøve ny mad |
|
| | | 2 | | |
| | (um nemanda) | | | objekt: akkusativ | | | prøve, eksaminere, teste | | | hún prófaði 40 nemendur í gær | | |
| | hun eksaminerede fyrre elever/studerende i går |
|
|
|