prófa
vb.
 
ég prófa, við prófum; hann prófaði; hann hefur prófað
 | 
 
 
|   | 
 udtale |  |   |  bøjning |  |   | 1 |  |   | 
|   | (gera tilraun) |  |   | objekt: akkusativ |  |   |  prøve, forsøge  |  |   | prófaðu að hringja aftur |  |   | 
|   |  prøv at <ringe op igen> |   
 |  |   | mér finnst gaman að prófa nýjan mat |  |   | 
|   |  jeg synes det er sjovt at prøve ny mad |   
 |   
 |  |   | 2 |  |   | 
|   | (um nemanda) |  |   | objekt: akkusativ |  |   |  prøve, eksaminere, teste  |  |   | hún prófaði 40 nemendur í gær |  |   | 
|   |  hun eksaminerede fyrre elever/studerende i går |   
 |   
 |   
 |