ISLEX - ordbogen
Árni Magnússon instituttet for islandske studier
Suomi
Føroyskt
Svenska
Nynorsk
Norsk bokmål
Dansk
Íslenska
vælg ordbog:
ríki sb. neutr.
 
udtale
 bøjning
 1
 
 (land)
 rige, stat
 ráða ríkjum
 
 lede;
 dominere
 sjálfstætt ríki
 
 en suveræn stat
 vera kóngur í ríki sínu
 
 sidde på magten;
 være den bedste inden for sit felt/sin art;
 have det som blommen i et æg
 2
 
 især i pluralis
 (vald)
 magt, herredømme
 Ríkarður annar var rekinn frá ríkjum
 
 Richard II blev sat fra magten
 koma til ríkis
 
 blive (indsat som) konge
 3
 
 især i bestemt form
 (áfengisverslun)
 (vin- og spiritus)monopol
Avanceret søgning á ð é í ó ú ý þ æ ö
ä å ø
ríflegur adj. Ríga sb. fem. rígbundinn adj. rígfastur adj. rígfullorðinn adj. ríghalda vb. rígmontinn adj. rígnegldur adj. rígskorðaður adj. rígur sb. mask. ríki sb. neutr. ríkidæmi sb. neutr. Ríkið sb. neutr. ríkisafskipti sb. neutr. pl. ríkisarfi sb. mask. ríkisábyrgð sb. fem. ríkisbanki sb. mask. ríkisbákn sb. neutr. ríkisborgararéttur sb. mask. ríkisborgari sb. mask. ríkisbubbi sb. mask. ríkiseiga sb. fem. ríkiseign sb. fem. ríkiseinkasala sb. fem. ríkiseinokun sb. fem. ríkisendurskoðandi sb. mask. ríkisendurskoðun sb. fem. ríkiserfingi sb. mask. ríkisfang sb. neutr. ríkisfangslaus adj.
© Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum, Árnagarði við Suðurgötu, 101 Reykjavík