sjóaður
adj.
hann er sjóaður, hún er sjóuð, það er sjóað; sjóaður - sjóaðri - sjóaðastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | erfaren, garvet | | | hún telur sig vera nokkuð sjóaða í kjarasamningum | | |
| | hun mener at hun har stor erfaring i overenskomstforhandlinger | | | hun anser sig for at være godt klædt på til at deltage i overenskomstforhandlingerne |
| | | sjóast, v |
|