sjóaður
adj.
hann er sjóaður, hún er sjóuð, það er sjóað; sjóaður - sjóaðri - sjóaðastur
|
|
udtale | | bøjning | | erfaren, garvet | | hún telur sig vera nokkuð sjóaða í kjarasamningum | |
| hun mener at hun har stor erfaring i overenskomstforhandlinger | | hun anser sig for at være godt klædt på til at deltage i overenskomstforhandlingerne |
| | sjóast, v |
|