skaddaður
adj.
hann er skaddaður, hún er sködduð, það er skaddað; skaddaður - skaddaðri - skaddaðastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | præteritum participium | | | kvæstet | | | skadet | | | såret | | | tilskadekommen; | | | beskadiget | | | fólkið slapp lítið skaddað úr eldsvoðanum | | |
| | de/beboerne slap næsten uskadte fra branden |
| | | skaddaðar kartöflur eru seldar ódýrt | | |
| | beskadigede kartofler sælges billigt |
| | | skadda, v | | | skaddast, v |
|