skaddaður
adj.
hann er skaddaður, hún er sködduð, það er skaddað; skaddaður - skaddaðri - skaddaðastur
|
|
udtale | | bøjning | | præteritum participium | | kvæstet | | skadet | | såret | | tilskadekommen; | | beskadiget | | fólkið slapp lítið skaddað úr eldsvoðanum | |
| de/beboerne slap næsten uskadte fra branden |
| | skaddaðar kartöflur eru seldar ódýrt | |
| beskadigede kartofler sælges billigt |
| | skadda, v | | skaddast, v |
|