staðfestast
vb.
hann staðfestist; hann staðfestist; hann hefur staðfest
|
|
udtale | | bøjning | | stað-festast | | mediopassiv | | 1 | |
| bekræftes, stadfæstes, ratificeres | | reglugerð þessi staðfestist hér með | |
| hermed stadfæstes denne bestemmelse |
|
| | 2 | |
| historisk | | bosætte sig, tage ophold | | þeir staðfestust í Noregi | |
| de bosatte sig i Norge |
|
| | staðfesta, v |
|