ISLEX - ordbogen
Árni Magnússon instituttet for islandske studier
Suomi
Føroyskt
Svenska
Nynorsk
Norsk bokmål
Dansk
Íslenska
vælg ordbog:
staðhæfa vb. info
 
udtale
 bøjning
 stað-hæfa
 objekt: akkusativ
 hævde, påstå, bedyre
 hún staðhæfir að sauðkindur skaði gróðurinn
 
 hun hævder at fårene ødelægger vegetationen
 hann staðhæfði að draugagangur væri í húsinu
 
 han bedyrede at det spøgte i huset
Avanceret søgning á ð é í ó ú ý þ æ ö
ä å ø
staðfugl sb. mask. staðfæra vb. staðgengill sb. mask. staðgóður adj. staðgreiða vb. staðgreiðsla sb. fem. staðgreiðsluafsláttur sb. mask. staðgreiðsluverð sb. neutr. staðgöngumóðir sb. fem. staðgöngumæðrun sb. fem. staðhæfa vb. staðhæfing sb. fem. staðhættir sb. mask. pl. staðinn adj. staðkunnugur adj. staðla vb. staðlaður adj. staðlaus adj. staðleysa sb. fem. staðna vb. staðnaður adj. staðnám sb. neutr. staðnæmast vb. staðráðinn adj. staðreyna vb. staðreynd sb. fem. staðsetja vb. staðsetning sb. fem. staðsetningarbúnaður sb. mask. staðsetningartæki sb. neutr.
© Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum, Árnagarði við Suðurgötu, 101 Reykjavík