staðinn
adj.
hann er staðinn, hún er staðin, það er staðið; staðinn - staðnari - staðnastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | (drykkur) | | | som har trukket (færdig), lunken, kuldslået; | | | stillestående | | | teið er staðið | | |
| | teen har trukket (færdig) |
| | | ég vil ekki drekka staðið vatn | | |
| | jeg har ikke lyst til at drikke stillestående vand |
| | | standa, v |
|