stjarfur
adj.
hann er stjarfur, hún er stjörf, það er stjarft; stjarfur - stjarfari - stjarfastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | stiv, paralyseret, lammet | | | hann stóð þarna stjarfur af skelfingu | | |
| | han blev stående, stiv af skræk |
| | | hún horfði stjörfum augum á brunnar rústirnar | | |
| | hun stirrede paralyseret på brandruinerne |
|
|