stjarfur
adj.
hann er stjarfur, hún er stjörf, það er stjarft; stjarfur - stjarfari - stjarfastur
|
|
udtale | | bøjning | | stiv, paralyseret, lammet | | hann stóð þarna stjarfur af skelfingu | |
| han blev stående, stiv af skræk |
| | hún horfði stjörfum augum á brunnar rústirnar | |
| hun stirrede paralyseret på brandruinerne |
|
|