stórkarlalegur
adj.
hann er stórkarlalegur, hún er stórkarlaleg, það er stórkarlalegt; stórkarlalegur - stórkarlalegri - stórkarlalegastur
|
|
udtale | | bøjning | | stórkarla-legur | | grov, vulgær, upoleret | | hann rak upp stórkarlalegan hlátur | |
| han lo højt og larmende |
|
|