stórkarlalegur
adj.
hann er stórkarlalegur, hún er stórkarlaleg, það er stórkarlalegt; stórkarlalegur - stórkarlalegri - stórkarlalegastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | stórkarla-legur | | | grov, vulgær, upoleret | | | hann rak upp stórkarlalegan hlátur | | |
| | han lo højt og larmende |
|
|