stórlátur
adj.
hann er stórlátur, hún er stórlát, það er stórlátt; stórlátur - stórlátari - stórlátastur
|
|
udtale | | bøjning | | stór-látur | | stolt, storsnudet, hovmodig, indbildsk | | hún var of stórlát til að taka bónorði manns af lægri stétt | |
| hun var for storsnudet til at kunne acceptere et frieri fra en mand fra en lavere klasse |
|
|