stríður
adj.
hann er stríður, hún er stríð, það er strítt; stríður - stríðari - stríðastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | 1 | | |
| | (straumur, vatn) | | | brusende, strid, stærk | | | stríðar jökulár | | |
| | brusende smeltevandsfloder |
| | | <blóðið rann úr sárinu> í stríðum straumi | | |
| | <blodet løb fra såret> i stride strømme |
|
| | | 2 | | |
| | (þaninn) | | | stram, spændt, stiv | | | stríðir andlitsdrættir | | |
| | stive ansigtstræk |
|
| | |
| | | vera stríður í lund | | |
| | være stridbar |
|
|