stríður
adj.
hann er stríður, hún er stríð, það er strítt; stríður - stríðari - stríðastur
|
|
udtale | | bøjning | | 1 | |
| (straumur, vatn) | | brusende, strid, stærk | | stríðar jökulár | |
| brusende smeltevandsfloder |
| | <blóðið rann úr sárinu> í stríðum straumi | |
| <blodet løb fra såret> i stride strømme |
|
| | 2 | |
| (þaninn) | | stram, spændt, stiv | | stríðir andlitsdrættir | |
| stive ansigtstræk |
|
| |
| | vera stríður í lund | |
| være stridbar |
|
|