stúdera
vb.
ég stúdera, við stúderum; hann stúderaði; hann hefur stúderað
|
|
udtale | | bøjning | | uformelt | | objekt: akkusativ | | 1 | |
| læse, studere | | hvað ert þú að stúdera? | |
| hvad læser du? |
| | hún stúderar verkfræði | |
| hun læser til ingeniør |
|
| | 2 | |
| studere, beskæftige sig med, fordybe sig i, dykke ned i | | hann hefur mest stúderað sautjándu aldar málara | |
| han har fortrinsvis beskæftiget sig med 1600-talsmalerne |
|
|
|