stöðvast
vb.
hann stöðvast, við stöðvumst; hann stöðvaðist; hann hefur stöðvast
|
|
udtale | | bøjning | | mediopassiv | | stoppe, standse, holde | | bíllinn stöðvaðist fyrir framan húsið | |
| bilen stoppede foran huset; | | bilen gik i stå foran huset |
| | vélarnar í salnum stöðvuðust | |
| maskinerne i salen stoppede | | maskinerne i salen blev lukket ned | | maskinerne i salen blev slukket |
| | stöðva, v |
|