tempraður
adj.
hann er tempraður, hún er tempruð, það er temprað; tempraður - tempraðri - tempraðastur
|
|
udtale | | bøjning | | præteritum participium | | (loftslag) | | tempereret | | tempraða beltið | |
| den tempererede zone, det tempererede bælte | | mestur hluti Evrópu er í tempraða beltinu | |
| størsteparten af Europa ligger i den tempererede zone |
|
| | tempra, v |
|