tempraður
adj.
hann er tempraður, hún er tempruð, það er temprað; tempraður - tempraðri - tempraðastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | præteritum participium | | | (loftslag) | | | tempereret | | | tempraða beltið | | |
| | den tempererede zone, det tempererede bælte | | | mestur hluti Evrópu er í tempraða beltinu | | |
| | størsteparten af Europa ligger i den tempererede zone |
|
| | | tempra, v |
|