álasa
vb.
ég álasa, við álösum; hann álasaði; hann hefur álasað
|
| |
udtale | | | bøjning | | | á-lasa | | | objekt: dativ | | | klandre, bebrejde, skælde ud, irettesætte, give en reprimande | | | hún álasar honum fyrir óstundvísina | | |
| | hun skælder ham ud for ikke at møde til tiden |
| | | yfirmaðurinn álasaði starfsmanninum fyrir mistökin | | |
| | chefen gav medarbejderen en reprimande for fejlen |
|
|