tvístra
vb.
ég tvístra, við tvístrum; hann tvístraði; hann hefur tvístrað
|
|
udtale | | bøjning | | objekt: dativ | | splitte (ad), skille (ad) | | hernum tókst að tvístra óvinunum | |
| det lykkedes hæren at skille de kæmpende ad |
| | fjölskyldunni var tvístrað þegar faðirinn dó | |
| familien gik i opløsning da faren døde, familien blev splittet ad ved farens død |
| | tvístrast, v |
|