töluverður
adj.
hann er töluverður, hún er töluverð, það er töluvert
|
|
udtale | | bøjning | | tölu-verður | | stor, betragtelig, betydelig, anseelig (også i formen 'anselig') | | töluvert álag fylgir starfi kennara | |
| der er et stort arbejdspres på lærerne |
| | töluverður munur er á fylgi flokkanna | |
| der er stor forskel på partiernes tilslutning |
|
|