upplýstur
adj.
hann er upplýstur, hún er upplýst, það er upplýst; upplýstur - upplýstari - upplýstastur
|
|
udtale | | bøjning | | upp-lýstur | | præteritum participium | | 1 | |
| (með ljósum) | | oplyst | | upplýstar götur | |
| oplyste gader |
| | lýsa upp |
| | 2 | |
| (sem hefur upplýsingar) | | velinformeret, veloplyst | | fólk er vel upplýst nú á dögum | |
| folk er velinformeret i dag |
|
| | 3 | |
| (sakamál) | | opklaret | | málið er upplýst | |
| sagen er opklaret |
|
| | upplýsa, v | | upplýsast, v |
|