ISLEX - ordbogen
Árni Magnússon instituttet for islandske studier
Suomi
Føroyskt
Svenska
Nynorsk
Norsk bokmål
Dansk
Íslenska
vælg ordbog:
vanhæfur adj. info
 
udtale
 bøjning
 van-hæfur
 1
 
 (óhæfur)
 uduelig
 inkompetent
 hann er vanhæfur sem prestur
 
 han er en uduelig præst
 2
 
 jura
 inhabil;
 inkompetent
 ráðherrann er vanhæfur til að skipa í embættið sem konan hans sótti um
 
 ministeren er inhabil i forbindelse med den stilling som hans kone søgte
Avanceret søgning á ð é í ó ú ý þ æ ö
ä å ø
vanhaga vb. vanhaldinn adj. vanheilindi sb. neutr. pl. vanheill adj. vanheilsa sb. fem. vanhelga vb. vanhirða sb. fem. vanhugsaður adj. vanhæfi sb. neutr. vanhæfni sb. fem. vanhæfur adj. vanhöld sb. neutr. pl. vani sb. mask. vanilla sb. fem. vanillín sb. neutr. vanillubragð sb. neutr. vanilludropar sb. mask. pl. vanilluhringur sb. mask. vanilluís sb. mask. vanillustöng sb. fem. vanillusykur sb. mask. vankaður adj. vankantar sb. mask. pl. vankunnandi adj. vankunnátta sb. fem. vankvæði sb. neutr. pl. vanlíðan sb. fem. vanlíðun sb. fem. vanmat sb. neutr. vanmáttarkennd sb. fem.
© Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum, Árnagarði við Suðurgötu, 101 Reykjavík