ISLEX - ordbogen
Árni Magnússon instituttet for islandske studier
Suomi
Føroyskt
Svenska
Nynorsk
Norsk bokmål
Dansk
Íslenska
vælg ordbog:
vanvirða vb. info
 
udtale
 bøjning
 van-virða
 objekt: akkusativ
 ringeagte, vanære, (ud)vise disrespekt;
 vanhellige, besudle, skænde
 ferðamenn vanvirtu kirkjuna með því að skilja eftir rusl þar
 
 turisterne vanhelligede kirken ved at efterlade affald i den
 hann móðgast þegar trú hans er vanvirt
 
 han bliver krænket når hans tro bliver vanhelliget
Avanceret søgning á ð é í ó ú ý þ æ ö
ä å ø
vantalað adj. vantalinn adj. vantraust sb. neutr. vantrauststillaga sb. fem. vantraustsyfirlýsing sb. fem. vantreysta vb. vantrú sb. fem. vantrúaður adj. vantrúarsvipur sb. mask. vanur adj. vanvirða sb. fem. vanvirða vb. vanvirðing sb. fem. vanvirkur adj. vanþakka vb. vanþakklátur adj. vanþakklæti sb. neutr. vanþekking sb. fem. vanþóknun sb. fem. vanþóknunarsvipur sb. mask. vanþrif sb. neutr. pl. vanþroska adj. vanþroskaður adj. vanþroski sb. mask. vanþróaður adj. vanþökk sb. fem. vanþörf sb. fem. vapp sb. neutr. vappa vb. 1 var sb. neutr.
© Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum, Árnagarði við Suðurgötu, 101 Reykjavík