veðraður
adj.
hann er veðraður, hún er veðruð, það er veðrað; veðraður - veðraðri - veðraðastur
|
|
udtale | | bøjning | | forvitret, eroderet; | | vejrbidt, som er medtaget/nedbrudt af vind og vejr | | veðraðir klettar | |
| forvitrede klipper |
| | veðruð timburkirkja | |
| en trækirke der er medtaget af vejr og vind |
| | veðrast, v |
|