veikbyggður
adj.
hann er veikbyggður, hún er veikbyggð, það er veikbyggt; veikbyggður - veikbyggðari - veikbyggðastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | veik-byggður | | | spinkel, skrøbelig, klejn (især om person) | | | hann var grannur og veikbyggður maður | | |
| | han var en slank, spinkel mand |
| | | fallegur en veikbyggður árabátur | | |
| | en smuk, men spinkelt bygget robåd |
|
|