ávinna
vb.
ég ávinn, hann ávinnur; hann ávann, við áunnum; hann hefur áunnið
|
| |
udtale | | | bøjning | | | á-vinna | | | objekt: dativ + akkusativ | | | vinde, gøre sig fortjent til (noget); | | | optjene | | | hann hefur áunnið sér full eftirlaunaréttindi | | |
| | han har optjent fulde pensionsrettigheder |
| | | hún ávann sér þakklæti foreldra sinna | | |
| | hun gjorde sig fortjent til sine forældres taknemlighed |
| | | ávinnast, v | | | áunninn, adj |
|