virðulegur
adj.
hann er virðulegur, hún er virðuleg, það er virðulegt; virðulegur - virðulegri - virðulegastur
|
|
udtale | | bøjning | | virðu-legur | | agtværdig, ærværdig; | | fornem, nobel | | hún gegnir virðulegu embætti hjá ríkinu | |
| hun har en fornem stilling i statsforvaltningen |
| | virðulegt fólk streymdi út af tónleikunum | |
| fornemme personer strømmede ud fra koncerten |
| | virðulegi forseti | |
| ærede præsident |
| | virðulegu gestir | |
| ærede gæster |
|
|