vongóður
adj.
hann er vongóður, hún er vongóð, það er vongott; vongóður - vonbetri - vonbestur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | von-góður | | | forhåbningsfuld, håbefuld, fortrøstningsfuld, forventningsfuld | | | hún er vongóð um að fá starfið | | |
| | hun gør sig forhåbninger om at få jobbet |
| | | kötturinn horfði vongóður á fiskinn | | |
| | katten så forventningsfuldt på fisken |
|
|