vongóður
adj.
hann er vongóður, hún er vongóð, það er vongott; vongóður - vonbetri - vonbestur
|
|
udtale | | bøjning | | von-góður | | forhåbningsfuld, håbefuld, fortrøstningsfuld, forventningsfuld | | hún er vongóð um að fá starfið | |
| hun gør sig forhåbninger om at få jobbet |
| | kötturinn horfði vongóður á fiskinn | |
| katten så forventningsfuldt på fisken |
|
|