þekja
vb.
ég þek, hann þekur; hann þakti; hann hefur þakið
|
| |
udtale | | | bøjning | | | objekt: akkusativ | | | 1 | | |
| | (mynda breiðu) | | | dække | | | visnað lauf þekur gangstéttina | | |
| | fortovet er dækket af visne blade |
| | | skógar þöktu stórt landflæmi | | |
| | et stort landområde var dækket af skov |
|
| | | 2 | | |
| | (hjúpa) | | | dække, overtrække | | | hún þakti kökuna með marsípani | | |
| | hun overtrak kagen med marcipan |
|
| | | þekjast, v | | | þakinn, adj | | | þekjandi, adj |
|