þekja
vb.
ég þek, hann þekur; hann þakti; hann hefur þakið
|
|
udtale | | bøjning | | objekt: akkusativ | | 1 | |
| dække | | visnað lauf þekur gangstéttina | |
| fortovet er dækket af visne blade |
| | skógar þöktu stórt landflæmi | |
| et stort landområde var dækket af skov |
|
| | 2 | |
| dække, overtrække | | hún þakti kökuna með marsípani | |
| hun overtrak kagen med marcipan |
|
| | þekjast, v | | þakinn, adj | | þekjandi, adj |
|