þungbúinn
adj.
hann er þungbúinn, hún er þungbúin, það er þungbúið; þungbúinn - þungbúnari - þungbúnastur
|
|
udtale | | bøjning | | þung-búinn | | 1 | |
| | | alvorlig | | þau stóðu þungbúin og þögul, skilin eftir fjarri mannabyggð | |
| de stod tavse og alvorlige, efterladt langt fra beboede områder |
|
| | 2 | |
| (himinn; veður) | | overskyet, med tunge skyer |
|
|