þungbúinn
adj.
hann er þungbúinn, hún er þungbúin, það er þungbúið; þungbúinn - þungbúnari - þungbúnastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | þung-búinn | | | 1 | | |
| | | | | alvorlig | | | þau stóðu þungbúin og þögul, skilin eftir fjarri mannabyggð | | |
| | de stod tavse og alvorlige, efterladt langt fra beboede områder |
|
| | | 2 | | |
| | (himinn; veður) | | | overskyet, med tunge skyer |
|
|