banka
vb.
ég banka, við bönkum; hann bankaði; hann hefur bankað
|
| |
udtale | | | bøjning | | | 1 | | |
| | banke | | | hver bankar svona á hurðina? | | |
| | hvem er det der banker sådan på døren? |
| | | þær bönkuðu og gengu inn í herbergið | | |
| | de bankede på og gik ind i værelset |
| | | banka upp á hjá <honum> | | |
| | besøge <ham>, kigge forbi hos <ham> |
|
| | | 2 | | |
| | banke, slå, tjatte | | | hún bankaði laust í öxlina á honum | | |
| | hun slog ham let på skulderen |
|
|
|