barma
vb.
ég barma, við börmum; hann barmaði; hann hefur barmað
|
|
udtale | | bøjning | | barma sér | |
| beklage sig, klage (sig), klynke | | hann barmaði sér yfir óréttlæti heimsins | |
| han klagede sig over verdens uretfærdigheder |
| | þær grétu og börmuðu sér | |
| de græd og klynkede, de græd og klagede sig |
|
|
|