krampakenndur
adj.
hann er krampakenndur, hún er krampakennd, það er krampakennt; krampakenndur - krampakenndari - krampakenndastur
|
| |
udtale | | | bøjning | | | krampa-kenndur | | | krampelignende, krampagtig, anspændt | | | hún hló krampakenndum hlátri | | |
| | hun lo krampagtigt | | | hun brød sammen i krampelatter |
| | | krampakenndur skjálfti fór um líkamann | | |
| | kroppen rystede som i kramper |
|
|