ISLEX - ordbogen
Árni Magnússon instituttet for islandske studier
Suomi
Føroyskt
Svenska
Nynorsk
Norsk bokmål
Dansk
Íslenska
vælg ordbog:
vanhæfni sb. fem.
 
udtale
 bøjning
 van-hæfni
 1
 
 (það að vera ómögulegur)
 inkompetence
 uduelighed
 hann var rekinn vegna vanhæfni í starfi
 
 han blev fyret på grund af inkompetence
 2
 
 (vanhæfi)
 inhabilitet
 ákveðnar reglur gilda um vanhæfni við úthlutun opinberra styrkja
 
 der er bestemte regler for inhabilitet ved tildeling af offentlig støtte
Avanceret søgning á ð é í ó ú ý þ æ ö
ä å ø
vangæfur adj. vanhaga vb. vanhaldinn adj. vanheilindi sb. neutr. pl. vanheill adj. vanheilsa sb. fem. vanhelga vb. vanhirða sb. fem. vanhugsaður adj. vanhæfi sb. neutr. vanhæfni sb. fem. vanhæfur adj. vanhöld sb. neutr. pl. vani sb. mask. vanilla sb. fem. vanillín sb. neutr. vanillubragð sb. neutr. vanilludropar sb. mask. pl. vanilluhringur sb. mask. vanilluís sb. mask. vanillustöng sb. fem. vanillusykur sb. mask. vankaður adj. vankantar sb. mask. pl. vankunnandi adj. vankunnátta sb. fem. vankvæði sb. neutr. pl. vanlíðan sb. fem. vanlíðun sb. fem. vanmat sb. neutr.
© Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum, Árnagarði við Suðurgötu, 101 Reykjavík