bifast
vb.
ég bifast, við bifumst; hann bifaðist; hann hefur bifast
|
|
udtale | | bøjning | | mediopassiv | | bevæge sig, flytte sig, rykke sig, røre sig | | báturinn er aðeins byrjaður að bifast | |
| båden er begyndt at bevæge sig en smule |
| | við ýttum á bílinn en hann bifaðist ekki | |
| vi forsøgte at skubbe bilen, men den rørte sig ikke ud af flækken |
| | bifa, v |
|