bifast
vb.
ég bifast, við bifumst; hann bifaðist; hann hefur bifast
|
| |
udtale | | | bøjning | | | mediopassiv | | | bevæge sig, flytte sig, rykke sig, røre sig | | | báturinn er aðeins byrjaður að bifast | | |
| | båden er begyndt at bevæge sig en smule |
| | | við ýttum á bílinn en hann bifaðist ekki | | |
| | vi forsøgte at skubbe bilen, men den rørte sig ikke ud af flækken |
| | | bifa, v |
|