ISLEX
- ordbogen
Árni Magnússon instituttet for islandske studier
|
udtale
sidsteled der betegner en person der bor i en bestemt bydel
bæ interj.
bæði konj.
bæði pron.
bæði - og konj.
bægja vb.
bægslagangur sb. mask.
bægslast vb.
bægsli sb. neutr.
bæheimskur adj.
Bæheimur sb. mask.
-bæingur sb. mask.
Bæjaraland sb. neutr.
bæjarblað sb. neutr.
bæjarbragur sb. mask.
bæjarbúi sb. mask.
bæjardyr sb. fem. pl.
bæjarfélag sb. neutr.
bæjarfógeti sb. mask.
bæjarfulltrúi sb. mask.
bæjargjaldkeri sb. mask.
bæjargöng sb. neutr. pl.
bæjarhátíð sb. fem.
bæjarhlað sb. neutr.
bæjarhluti sb. mask.
bæjarhóll sb. mask.
bæjarhús sb. neutr. pl.
bæjarland sb. neutr.
bæjarleið sb. fem.
bæjarleyfi sb. neutr.
bæjarlækur sb. mask.
© Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum, Árnagarði við Suðurgötu, 101 Reykjavík